W początku XVII wieku ludność niemieckojęzyczna stanowiła l /3 ludności miasta.
Po rozbiorze Polski, Krotoszyn przeżywa okupację wojsk pruskich. W 1779 roku Fryderyk II wykupił dobra krotoszyńskie stając się rzeczywistym właścicielem miasta.
W 1792 roku po II rozbiorze Polski dobra te, zostały formalnie zagarnięte przez państwo pruskie.
Przełom XVIII i XIX wieku były czasem zurbanizowania między innymi dzielnicy, w której znajdują się pozostałości cmentarza ewangelickiego. Proces ten rozpoczął się od wzniesienia kościoła ewangelickiego w latach 1789-1791 jako odpowiedzi gminy ewangelickiej na katolicką fundację zespołu klasztornego trynitarzy.
Budowa związana była z akcją germanistyczną jeszcze przed II rozbiorem Polski.
Generalny synod we Wschowie (1788 r.) uchwalił utworzenie parafii w Krotoszynie, a ówczesny dziedzic Krotoszyna Wojciech von Husarzewski przekazał na rzecz gminy ziemię pod kościół, probostwo i szkołę.
Kościół został połączony z pałacem aleją lipową. Zaakcentowano w ten sposób ścisły związek kościoła ewangelickiego z pałacem, siedzibą urzędników pruskich.
Cmentarz ewangelicki przy ulicy Rawickiej powstał zapewne na początku XIX wieku.
Obszar nekropolii obejmujący obszar blisko 2, 5 ha pojawił się na planach miasta z początku XIX wieku w roku 1856 a potem w 1886. Przedstawiono na nich jedynie granice cmentarza z wrysowanym budynkiem domu pogrzebowego.
Prawdopodobnie najstarszy zachowany nagrobek jest datowany na 1840 rok.
Dziewiętnastowieczni właściciele Krotoszyna, niemieccy książęta Turn Taxis, przebudowując swoja, krotoszyńską posiadłość, zmienili orientację kompleksu pałacowo-parkowego na linię wschód-zachód. Cmentarz leży dokładnie na przedłużeniu osi pałac-kościół ewangelicki.
Powiat krotoszyński - powiat w południowo – wschodniej części województwa wielkopolskiego z siedzibą w Krotoszyne.W skład powiatu wchodzą gminy: Kobylin, Koźmin Wielkopolski, Krotoszyn, Rozdrażew, Sulmierzyce i Zduny, zajmując powierzchnię 714,23 km kw.
Atrakcje przyrodnicze stanowią: rezerwaty przyrody (Baszków, Buczyna Helenopol, Dąbrowa Smoszew, Miejski Bór i Mszar Bogdaniec), obszar chronionego krajobrazu Dąbrowy Krotoszyńskie Baszków – Rochy, szlaki turystyczne piesze i rowerowe. Do zabytków zaliczają się: wiatrak koźlak z 1877 roku, zajazd z salą taneczną z II połowy XIX wieku w Kobylinie, zespół pałacowo – folwarczny z II połowy XIX wieku w Łagiewnikach, układ ruralistyczny z 1240 roku, z XVIII i XX wieku, zespół kościoła parafialnego p.w. Najświętszego Serca Jezusa z lat 1907 -1909, zespół pałacowy z XIII wieku i stajnia folwarczna z 1905 roku w Smolicach, zespół dworski z I połowy XIX wieku w miejscowości Starkowiec, zespół kościoła parafialnego p.w. Matki Boskiej Gromnicznej z połowy XVII wieku i zespół dworski z I połowy XIX wieku w miejscowości Stary Gród, zespół pałacowy we wsi Borzęciczki, zespół dworski z 1909 roku we wsi Dębiogóra, zespół klasztorny trytyniarzy z XVIII wieku, ratusz z 1688,1890 i 1968 roku, zespół pałacowy z XVII i XIX wieku w Krotoszynie, zespół dworski w osadzie Wronów, zespół dworski z I połowy XIX wieku w Rozdrażewie, ratusz z 1743 roku i wiatrak koźlak z 1797 roku w Sulmierzycach, kuźnia z I połowy XIX wieku we wsi Baszków oraz wiele innych zabytkowych kościołów, kapliczek czy cmentarzy.
Gospodarka powiatu oparta jest na handlu, ale na tutejszą gospodarkę wpływ mają także: przemysł, budownictwo oraz rolnictwo wraz łowiectwem i leśnictwem. Na terenie powiatu działają: KONSTAL (produkcja i montaż konstrukcji stalowych), Gembiak – Mikstacki (wykonawca kostki brukowej oraz dróg i nawierzchni masy bitumicznej), Zakład Konfekcyjny TEOMINA (producent konfekcji damskiej) czy GABI – PLAST (producent naczyń i opakowań z tworzyw sztucznych).
Przez powiat przebiegają dwie drogi krajowe: DK15 i DK36.